MUZEUM WSI LUBELSKIEJ. Zwiedzanie, dojazd, atrakcje, informacje praktyczne
Spis treści
Muzeum Wsi Lubelskiej to miejsce, które przeniesie Cię w różne, nawet najbardziej odległe, zakątki Lubelszczyzny. Zobaczysz tu, jak dawniej toczyło się życie ludzi zamieszkujących polskie wsie, dwory i miasteczka. Skansen w Lublinie jest jednym z największych w Polsce. Jest on malowniczo położony w dolinie rzeki Czechówki. Poczujesz tu ducha przeszłości oraz odpoczniesz w przyjemnych okolicznościach przyrody. Muzeum Wsi Lubelskiej jest jedną z najciekawszych atrakcji Lublina.
Co warto zobaczyć i zwiedzić w Muzeum Wsi Lubelskiej? Jakie są tu atrakcje? Jak wygląda zwiedzanie skansenu w Lublinie? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w poniższym tekście.
Muzeum Wsi Lubelskiej – zwiedzanie
Muzeum Wsi Lubelskiej zostało otwarte 27 września 1979 roku i od tego czasu stale się rozwija. Prezentuje ono różnorodne zabytki architektury drewnianej i murowanej wraz z ich typowym tradycyjnym wyposażeniem. Wizyta w muzeum pozwoli Ci przenieść się w czasie nawet ponad sto lat wstecz. Zwiedzanie skansenu to świetny pomysł na jednodniową wycieczkę i na pewno Ci się tu spodoba.
Ekspozycja muzealna została podzielona na siedem sektorów tematyczno-geograficznych. Odzwierciedlają one zróżnicowanie krajobrazowe i etnograficzne Lubelszczyzny. Są to:
- Wyżyna Lubelska,
- sektor Dworski,
- Roztocze,
- sektor Miasteczko,
- Powiśle,
- Podlasie,
- Nadbuże.
Tak prezentuje się mapa skansenu w Lublinie:
1. Sektor Wyżyna Lubelska
Podróż po skansenie rozpoczynamy od wizyty na Wyżynie Lubelskiej. Na początku naszą uwagę przykuwa wiatrak z Zygmuntowa. Jest to pierwszy obiekt, który został przeniesiony na teren skansenu i udostępniony zwiedzającym. Wiatrak ma już ponad sto lat. Początkowo służył on do wyrabiana mąki żytniej oraz śruty jęczmiennej i owsianej na paszę. Potem był również wykorzystywany w produkcji kaszy.
Sektor Wyżyny Lubelskiej odzwierciedla wygląd dawnej wsi. Możemy tu oglądać tradycyjne wiejskie zagrody – z Urzędowa, z Niemiec, z Żukowa oraz z Żabna. Składają się one z drewnianych chałup oraz pomieszczeń gospodarczych. Oglądamy tu wnętrza poszczególnych obiektów oraz elementy wyposażenia. Warto też zwrócić uwagę na niewielkie przydomowe ogródki kwiatowe oraz stare maszyny wykorzystywane niegdyś w pracy na gospodarstwie. Gdzieniegdzie wałęsają się tu prawdziwe zwierzęta hodowlane, takie jak konie, kozy, gęsi czy kaczki.
Poza tym, w tej części skansenu czekają na nas także: kuźnia z Urzędowa, studnia kołowrotowa z Błażka, chałupa z Tarnogóry oraz olejarnia z Bogucina. Bardzo ważna jest tutaj również kopia drewnianej kapliczki z Kolanówki. Jest to przykład elementu religijnego, którego także nie mogło zabraknąć na polskiej wsi.
2. Sektor Dworski
Z polskiej wsi przechodzimy na polski dwór. Centralną i najważniejszą częścią tego sektora jest drewniany dwór z Żyrzyna pochodzący z połowy XVIII wieku. Jest on otoczony skromnym założeniem parkowo-ogrodowym. Po drodze mijamy również piękną starą bramę z Łańcuchowa z początku XX wieku. Reprezentuje ona tzw. styl zakopiański występujący niegdyś dosyć często także na Lubelszczyźnie.
W tej części skansenu oglądamy również: dworek z Huty Dzierążyńskiej, spichlerz z Piotrowic i spichlerz z Turki. Ciekawym obiektem jest tu także czworak z Brusa Starego, który dawniej służył jako mieszkania dla pracowników folwarcznych. Obecnie funkcjonuje tu przestrzeń komercyjna, w której są organizowane np. wesela i komunie.
3. Sektor Roztocze
Sektor Roztocze przenosi nas na lubelską wieś położoną bliżej dzisiejszej granicy z Ukrainą. Oglądamy tu wolno stojącą chałupę z Gozdu Lipińskiego oraz zagrody – z Korytkowa Dużego, z Teodorówki, z Bukowej, z Lipiny Dolnej, z Huty Dzierążyńskiej i z Błonia. W tym sektorze znajduje się także budynek administracyjny z Bełżca oraz kuźnia z Ciosm.
Najciekawszym obiektem na Roztoczu jest jednak przepiękna cerkiew z Tarnoszyna. To jedyny taki obiekt w Polsce znajdujący się na terenie skansenu, który niezmiennie pełni funkcje sakralne. Wciąż odbywają się tu msze święte! Cerkiew została wybudowana w 1759 roku. Początkowo znajdowała się ona w miasteczku Uhrynów, potem przeniesiono ją do Tarnoszyna, a jeszcze później trafiła do skansenu w Lublinie. Obok świątyni stoi drewniana dzwonnica z Lubyczy-Kniazie. Znajdują się tu również dwie kapliczki – z Korytkowa Dużego i ze Słobody.
4. Sektor Miasteczko
Następnym punktem programu naszej wycieczki jest wizyta w sektorze miasteczkowym. Jest to miejsce, którego nie znajdziemy w żadnym innym skansenie w Polsce! Obszar ten stanowi przykład wzorcowego prowincjonalnego miasteczka z lat trzydziestych XX wieku. Co ciekawe, nie jest to żadne konkretne miasto, lecz zbiór wspólnych cech różnych miasteczek z terenu całej Lubelszczyzny. Jest to całkiem nowa atrakcja na terenie skansenu.
W miasteczku znajdują się liczne obiekty wybudowane na wzór dawnych lokali usługowych. Dzięki dobraniu im odpowiednich elementów wyposażenia wszystko jest tu naprawdę bardzo autentyczne. Możemy odnieść wrażenie, jakbyśmy naprawdę przenieśli się w czasie i rzeczywiście wylądowali w niewielkim miasteczku przed niemal stu laty. Obecnie sektor małomiasteczkowy obejmuje główny plac rynkowy ze studnią oraz sąsiadujące z nim domy z Siedliszcza, z Wojsławic i z Zemborzyc. Odtworzono w nich następujące punkty usługowe:
- zakład fryzjerski,
- placówkę pocztową,
- kuchnię i restaurację,
- pracownię krawiecką,
- warsztat szewski i cholewkarski,
- mieszkanie malarza szyldów,
- sklep z wyrobami tytoniowymi,
- masarnię,
- sklep z galanterią,
- sklep żelazny,
- gabinet dentystyczny.
W sektorze miasteczkowym możemy również oglądać: ratusz z Głuska, areszt z Samoklęsk, szkołę z Bobrownik, remizę z Wilkowa, kołodziejnię z Bełżyc oraz stodoły z Kamionki i z Tyszowiec. W domu z Wąwolnicy zostało zaś pokazane mieszkanie burmistrza. Znajduje się tu również zespół kościelny tworzony przez kościół z Matczyna, dzwonnicę z Motycza i plebanię z Żeszczynki. Innymi obiektami są także spichlerz z Wrzelowca i stajnia podworska.
5. Sektor Powiśle
Po opuszczeniu miasteczka przechodzimy do sektora Powiśle. Ta część skansenu różni się od wcześniejszych tym, że jest mniej zabudowana. Miejsce to pozwala nam na lepszy kontakt z okoliczną przyrodą, która cechuje się dużym bogactwem i różnorodnością. Na tym obszarze przepływa rzeka Czechówka oraz znajduje się staw, który nadaje temu miejscu dodatkowego uroku.
Także tutaj znajduje się kilka obiektów, które zasługują na naszą uwagę. Są to wiejskie zagrody: z Chrząchowa, z Janiszowa, z Brzezin, z Głodna, z Karczmisk oraz z Kaliszan, a także kapliczka z Leszczyny. Budynki te są dostępne tylko z zewnątrz. Nie można ich zwiedzać od środka.
6. Sektor Podlasie
Dalsza wędrówka prowadzi nas na Podlasie. Także to miejsce sprzyja spacerom oraz wypoczynkowi nad wodą. Jedynym obiektem udostępnionym do zwiedzania jest tu drewniana remiza z Bedlna zbudowana w latach 30. XX wieku.
7. Sektor Nadbuże
Ostatnią częścią lubelskiego skansenu jest Nadbuże. Ten sektor pozostaje jeszcze niezagospodarowany i jest udostępniony wyłącznie w celach spacerowych. W przyszłości, wraz z dalszym rozwojem muzeum, zapewne się to zmieni.
Podoba Ci się ten tekst, a może zainspirowałem Cię do podróży? Będę Ci bardzo wdzięczny, jeśli zechcesz zaprosić mnie na wirtualną kawę! Przeznaczę ją na dalszy rozwój bloga 🙂
Czy warto zobaczyć Muzeum Wsi Lubelskiej?
Muzeum Wsi Lubelskiej zdecydowanie warto zobaczyć i zwiedzić! Wizyta w skansenie to fascynująca podróż do najbardziej odległych zakątków Lubelszczyzny. W czasie takiej wyprawy dowiadujemy się, jak przed laty wyglądały wiejskie zagrody, ziemiańskie dwory i miejska zabudowa. Możemy również zobaczyć, jak faktycznie toczyło się codzienne życie ich mieszkańców. Co ważne, wszystkie obiekty w skansenie zostały zaaranżowane w sposób niezwykle staranny i dzięki temu są naprawdę autentyczne w odbiorze. Dużą zaletą lubelskiego skansenu jest bardzo przemyślany podział na sektory. Dzięki temu możemy przechodzić przez różne regiony Lubelszczyzny, które często różniły się między sobą.
Atutem skansenu jest także bardzo korzystne położenie. Mimo niedużej odległości od centrum miasta pozwala on na bliski kontakt z lubelską przyrodą. Dodatkowo dzięki obecności rzeki czy stawu możemy tutaj odetchnąć od wielkomiejskiego zgiełku. Właśnie dlatego Muzeum Wsi Lubelskiej jest świetną atrakcją nie tylko dla turystów, ale też dla mieszkańców Lublina.
Skansen w Lublinie jest bardzo przyjazny dla odwiedzających. Znajdziemy tu wszelką niezbędną infrastrukturę, taką jak toalety, ławki czy nawet restauracja. Także kierunek zwiedzania oraz poszczególne obiekty są tutaj dość dobrze oznaczone. Ponadto, w każdym sektorze znajdują się tablice informacyjne pozwalające pogłębić wiedzę na temat danego miejsca.
Skansen w Lublinie to także miejsce, w którym ciągle coś się dzieje. Są tu organizowane różne ciekawe wydarzenia, takie jak noc świętojańska, sianokosy czy dożynki. Większość z nich cieszy się naprawdę dużym zainteresowaniem. Muzeum Wsi Lubelskiej ma nie tylko swój niepowtarzalny klimat, ale też swoją duszę. Od razu widać, że pracują tu ludzie, którym zależy na dalszym zwiększaniu atrakcyjności tego miejsca.
Dojazd i informacje praktyczne
Skansen jest zlokalizowany przy ul. Warszawskiej 96 w Lublinie, czyli przy drodze wylotowej na Warszawę. Dzięki temu można tu łatwo dojechać zarówno z najbliższej okolicy, jak i z nieco dalej położonych regionów kraju. Przed wejściem do muzeum znajduje się darmowy parking, na którym zwłaszcza w wakacje może nie być wolnych miejsc. Do muzeum można dojechać komunikacją miejską. Dojeżdżają tu autobusy linii 18, 20, 30 i 37.
Bilet do muzeum kosztuje 18 zł (cena biletu ulgowego to 9 zł). Skansen jest czynny przez cały rok, ale w zależności od miesiąca są różne dni i godziny otwarcia:
- od listopada do marca skansen jest otwarty od wtorku do niedzieli w godz. 9-15,
- w kwietniu i październiku skansen jest otwarty codziennie w godz. 9-17,
- od maja do września skansen jest otwarty codziennie w godz. 9-18.
Jeśli wszystkim obiektom w skansenie chcesz przyjrzeć się szczegółowo, to cała wizyta może Ci zająć nawet 3-4 godziny. Skansen da się też zwiedzić w krótszym czasie (ok. 2 godzin), a taka wycieczka również będzie w zupełności wystarczająca. Muzeum oferuje możliwość zwiedzania z przewodnikiem w języku polskim lub angielskim.
Zobacz również:
LUBLIN. Przewodnik. Zwiedzanie, zabytki i atrakcje. Co warto zobaczyć?
Podobał Ci się ten tekst lub może masz do niego jakieś dodatkowe pytania? Zostaw komentarz, a z przyjemnością Ci odpowiem!
A może jesteś ciekawy kolejnych tekstów, które już niebawem zostaną opublikowane na stronie? Dołącz do wspólnej podróży na Facebooku @stronyswiata.blog oraz na Instagramie @darek_wojdyga, a na pewno zawsze będziesz na bieżąco!
