WILNO. Przewodnik. Zwiedzanie, zabytki i atrakcje. Co warto zobaczyć?

Wilno to stolica sąsiadującej z nami Litwy. Choć nie jest to miasto bardzo duże ani też tak bardzo turystyczne, to zdecydowanie warto tu przyjechać. Stolica Litwy skrywa bowiem bardzo bogatą i ciekawą historię. Znajdziesz tu także co najmniej kilka miejsc bliskich Polakom i ważnych dla naszej kultury i tożsamości narodowej. Ponadto, choć Wilno z każdym rokiem zyskuje na popularności, to jednak wciąż jest to miasto dość spokojne i jeszcze nieodkryte. To z kolei nadaje mu niepowtarzalnego uroku. Jestem pewny, że Ci się tu spodoba.

Co zobaczyć w Wilnie? Jakie są tu zabytki i atrakcje? Jak zaplanować zwiedzanie Wilna? Przeczytasz o tym w poniższym tekście.

Dojazd do Wilna i informacje praktyczne

Wilno leży bardzo blisko polskiej granicy. Bardzo łatwo dojedziesz tu samochodem, autobusem, a nawet pociągiem. Z Warszawy oraz innych polskich miast do Wilna kursują różni przewoźnicy autobusowi, m.in. Ecolines oraz Lux Express. Podróż z Warszawy trwa około 8 godzin, a ceny biletów w jedną stronę zaczynają się od kilkudziesięciu złotych.

Pociąg z Warszawy do Wilna kursuje raz dziennie, a podróż w jedną stronę trwa ok. 9 godzin. Pociąg zatrzymuje się m.in. w Białymstoku, Augustowie, Suwałkach i Kownie. Do Wilna możesz też wybrać się transportem lotniczym – z Warszawy kursują tu samoloty PLL LOT.

Poruszanie się w obrębie Wilna również jest bardzo proste. Transport publiczny w Wilnie tworzy sieć linii autobusowych i trolejbusowych. Dojedziesz nimi do wszystkich, nawet najbardziej oddalonych, zakątków litewskiej stolicy. Prawdopodobnie jednak z komunikacji miejskiej wcale nie będziesz musiał korzystać, gdyż większość zabytków i atrakcji Wilna znajduje się blisko siebie i dojdziesz do nich pieszo.

Do Wilna możesz przyjechać o każdej porze roku. Poza sezonem jest w Wilnie mniej turystów, ale zwłaszcza w zimę można tu nieźle zmarznąć.

Zobacz również:

KOWNO. Zwiedzanie, zabytki i atrakcje. Czy warto tu przyjechać?

Plan zwiedzania Wilna

Większość zabytków Wilna koncentruje się w obrębie Starego Miasta. Wileńska starówka jest o tyle interesująca, że w znacznej mierze zachowała swój historyczny charakter. W 1994 roku została ona wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Podczas spaceru warto również odbijać w boczne mniej uczęszczane uliczki, bo także one kryją wiele ciekawych miejsc, które warto zobaczyć. Poza tym, kilka zabytków w Wilnie znajduje się poza głównym turystycznym centrum miasta.

Najważniejsze atrakcje Wilna to: spacer ulicami wileńskiej starówki, zobaczenie Kaplicy Ostrobramskiej i Placu Katedralnego, wejście na Górę Zamkową oraz wizyta na Rossie. To właśnie na tych miejscach powinieneś się skupić, jeśli przyjeżdżasz tu tylko na weekend. Jeśli zaś chcesz spędzić w Wilnie więcej czasu, to także wtedy nie będziesz się tu nudzić. Wówczas możesz obrać kierunek na mniej znane zabytki i atrakcje stolicy Litwy.

Wilno – co zobaczyć?

01. Ostra Brama

Jednym z najważniejszych miejsc w Wilnie jest słynna Ostra Brama (lit. Aušros Vartai). Znasz ją na pewno z inwokacji Pana Tadeusza. Jest to jedyna zachowana brama wileńskiego Starego Miasta i stanowi ona część dawnej fortyfikacji miejskiej. To właśnie tutaj najlepiej rozpocząć zwiedzanie Wilna.

Brama nie jest może bardzo spektakularna, ale znajduje się w niej sanktuarium maryjne, do którego pielgrzymują wierni z Polski, Litwy oraz innych państw europejskich. Od wewnętrznej strony bramy została dobudowana kaplica zwana Kaplicą Ostrobramską (drzwi wejściowe są pomiędzy bramą a kościołem św. Teresy). We wnętrzu kaplicy nad ołtarzem znajduje się zaś Obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej będący obiektem kultu. Obraz przedstawia Matkę Boską bez Dzieciątka, z głową pochyloną w prawo i dłońmi złożonymi do modlitwy.

Kaplica mimo swoich niewielkich rozmiarów mieści prawdziwe tłumy turystów i pielgrzymów (pamiętaj o zakazie fotografowania). Ołtarz znajduje się naprzeciwko okna, które w lato jest otwierane, dzięki czemu obraz jest widoczny dla przechodniów z poziomu ulicy. Wstęp do kaplicy jest darmowy. Najwięcej osób przybywa tu 16 listopada, kiedy to obchodzone jest święto Matki Boskiej Ostrobramskiej. W kaplicy odprawiane są też msze święte w języku litewskim i polskim.

Tuż obok zwróć też uwagę na Kościół św. Teresy (lit. Šv. Teresės bažnyčia). Stanowi on w zasadzie jedną całość z Kaplicą Ostrobramską – dlatego zresztą świątynia ta jest często nazywana Bazyliką Ostrobramską.

Od Ostrej Bramy odchodzi ulica Ostrobramska (lit. Aušros Vartų gatvė). Dalej przechodzi ona w ulicę Wielką (lit. Didžioji gatvė) i następnie w ulicę Zamkową (lit. Pilies gatvė). Jest to główny szlak turystyczny wileńskiej starówki, który prowadzi aż do Placu Katedralnego.

02. Ulica Ostrobramska: Cerkiew św. Ducha i Cerkiew św. Trójcy

Przy ulicy Ostrobramskiej znajduje się imponująca Cerkiew św. Ducha (lit. Šv. Dvasios cerkvė). Począwszy od XVII wieku aż do dziś jest to główna prawosławna świątynia na Litwie. Co ciekawe, kilkaset lat temu mieścił się tutaj ośrodek tzw. dyzunitów, czyli przeciwników unii brzeskiej z 1596 roku łączącej cerkiew prawosławną z kościołem katolickim w Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Cerkiew św. Ducha działała bez przeszkód nawet w okresie sowieckiej okupacji.

Po drugiej stronie ulicy zwróć też uwagę na XVIII-wieczną rokokową bramę prowadzącą do greckokatolickiego Klasztoru Bazylianów i Cerkwi św. Trójcy (lit. Bazilijonų vienuolynas ir Šv. Trejybės cerkvė). Klasztor ten przez wiele lat skupiał zwolenników unii brzeskiej i stopniowo upodabniał się do klasztorów rzymskokatolickich. W czasach zaborów przeszedł on w ręce mnichów prawosławnych, a w okresie powojennym aż do upadku ZSRR był całkowicie zamknięty.

Warto też pamiętać, że w okresie zaborów część tego kompleksu została przekształcona w więzienie. Władze carskie więziły tu polskich patriotów, m.in. Adama Mickiewicza, a także innych członków towarzystw filomatów i filaretów czy uczestników powstania listopadowego. To właśnie tutaj, w celi więziennej Mickiewicza, rozgrywa się akcja Dziadów części III, w tym słynna scena przemiany Gustawa w Konrada. Obecnie w niewielkim budynku znajdującym się na tyłach cerkwi udostępniono dla zwiedzających rekonstrukcję celi Konrada (lit. Konrado cele). Z pewnością warto to miejsce zobaczyć.

Przy ulicy Ostrobramskiej znajduje się również reprezentacyjny gmach Litewskiej Filharmonii Narodowej (lit. Lietuvos Nacionalinė Filharmonija). Z kolei na niewielkim placu stoi pomnik Jana Basanowicza (lit. paminklas Jono Basanavičiaus) – litewskiego lekarza i pierwszego redaktora naczelnego Aušry (pierwszego czasopisma wydawanego w języku litewskim).

03. Ulica Wielka i Plac Ratuszowy

Idąc jeszcze kawałek dalej, tym razem już ulicą Wielką, zwróć uwagę na barokowy jezuicki Kościół św. Kazimierza (lit. Šv. Kazimiero bažnyčia). Zajrzyj też na Plac Ratuszowy (lit. Rotušės aikštė). W przeszłości było to jedno z najważniejszych miejsc w całym mieście. W centrum placu znajduje się klasycystyczny budynek ratusza (lit. rotušė), w którym jednak miejskie władze już nie urzędują. Aktualnie ma tu swoją siedzibę centrum kultury oraz biuro informacji turystycznej.

04. Ulica Zamkowa i Uniwersytet Wileński

Jeszcze dalej ulica Wielka zamienia się w ulicę Zamkową. Jest ona obecnie głównym turystycznym deptakiem wileńskiej starówki. To właśnie tutaj znajdziesz najwięcej restauracji, kawiarni czy sklepików z pamiątkami. Ponadto, jest tu też całkiem sporo historycznej zabudowy. Koniecznie zwróć uwagę na budynki należące do Uniwersytetu Wileńskiego (lit. Vilniaus Universitetas). Uniwersytet w Wilnie powstał na mocy decyzji króla Stefana Batorego w 1579 roku jako druga po Akademii Krakowskiej uczelnia wyższa w Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Uczelnia odegrała ważną rolę w dziejach współczesnej Litwy jako instytucja kształcąca wiele znakomitych i zasłużonych osób.

Podczas spaceru wstąp na główny dziedziniec uniwersytecki – wejście od ulicy Świętojańskiej (lit. Šv. Jono gatvė). Znajduje się tu Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Apostoła i Ewangelisty (lit. Šv. Jono Krikštytojo ir Šv. Jono apaštalo ir evangelisto bažnyčia). Jest to jedna z pierwszych chrześcijańskich świątyń na Litwie. Możesz również wejść na przykościelną dzwonnicę i spojrzeć stąd z góry na Stare Miasto w Wilnie.

Jeśli zaś dojdziesz do samego końca ulicy Zamkowej, to wówczas ujrzysz kolejne ważne miejsca w Wilnie – Plac Katedralny oraz Górę Zamkową.

05. Stare Miasto w Wilnie poza głównym szlakiem

Zwiedzając Wilno, warto też odbijać w boczne i mniej uczęszczane uliczki i zakątki. Także one kryją sporo ciekawych miejsc, które warto zobaczyć.

Ważnym zabytkiem Wilna jest charakterystyczny Kościół św. Anny (lit. Šv. Onos bažnyčia). Wyróżnia się on przede wszystkim niezwykłą fasadą będącą przykładem tzw. gotyku płomienistego. Ta nieduża świątynia powstała w średniowieczu i jest dziełem gdańskiego architekta Michała Enkingera. Obecnie uchodzi ona za jeden z symboli Wilna.

Tuż obok Kościoła św. Anny znajduje się ponadto nieco większy Kościół Bernardynów pw. św. Franciszka (lit. Šv. Pranciškaus Asyžiečio bažnyčia). Na sąsiadującym z nim skwerku stoi pomnik Adama Mickiewicza (lit. paminklas Adomui Mickevičiui). Monument został wzniesiony w 1984 roku, a jego autorem jest Gediminas Jokūbonis.

Stąd tylko kilka kroków dzieli Cię od tzw. Zaułka Bernardyńskiego. To ciche i spokojne miejsce charakteryzuje się niską jednopiętrową zabudową i znajduje się tu mieszkanie, w którym przebywał Adam Mickiewicz podczas swojego pobytu w Wilnie. Obecnie w tym mieszkaniu zostało urządzone niewielkie muzeum Mickiewicza (lit. A. Mickevičiaus muziejus). W bezpośrednim sąsiedztwie placówki znajduje się ponadto renesansowy Kościół św. Michała Archanioła (lit. Šv. arkangelo Mykolo bažnyčia).

Idąc nieco na południe zwróć też uwagę na Cerkiew Przeczystej Bogurodzicy (lit. Dievo Motinos cerkvė). Jest to obiekt znacznie młodszy – wybudowano go w drugiej połowie XIX wieku.

06. Plac Katedralny

Bardzo ważnym miejscem w Wilnie jest Plac Katedralny (lit. Katedros aikštė), który często określa się mianem historycznego serca stolicy Litwy. Plac ten stanowi północną granicę wileńskiej starówki. Jest on usytuowany u podnóża Góry Zamkowej, co przez stulecia nadawało mu strategicznego znaczenia wojskowo-administracyjnego. W 1996 roku w samym centrum placu postawiono pomnik Giedymina (lit. paminklas Gediminui), czyli wielkiego księcia litewskiego. Giedymin był dziadkiem Władysława Jagiełły, a jego największą zasługą było umocnienie ówczesnej Litwy i uczynienie z niej silnego mocarstwa liczącego się na arenie międzynarodowej.

Najważniejszym obiektem wznoszącym się w obrębie placu jest Katedra św. Stanisława i św. Władysława (lit. Šv. Stanislovo ir Šv. Vladislovo arkikatedra bazilika). Powstała ona na przełomie XIII/XIV wieku, a w obecnej klasycystycznej formie ma już ponad dwieście lat. Aktualny kształt i wygląd świątynia zawdzięcza znakomitemu architektowi Wawrzyńcowi Gucewiczowi. To właśnie on jest autorem bardzo charakterystycznego monumentalnego portyku, poprzez który wchodzi się do katedry.

Wnętrze kościoła jest dosyć surowe, ale na prawo od ołtarza znajduje się bogato zdobiona kaplica św. Kazimierza (lit. Šventasis Kazimiero koplyčia) określana też jako kaplica królewska. Architektonicznie kaplica nawiązuje do powstałej sto lat wcześniej Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Jest ona poświęcona św. Kazimierzowi (patronowi Polski i Litwy), którego relikwie są tutaj złożone. Wnętrze kaplicy zdobią figury polskich królów z dynastii Jagiellonów, a w krypcie pod kaplicą spoczywają Aleksander Jagiellończyk, dwie żony Zygmunta Augusta oraz serce Władysława IV Wazy. Wstęp do kościoła jest darmowy, ale atrakcją dodatkowo płatną jest zwiedzanie podziemi katedry z grobami królewskimi oraz zwiedzanie przykościelnej dzwonnicy.

Tuż obok katedry znajduje się oddana do użytkowania w 2013 roku rekonstrukcja tzw. Zamku Dolnego określanego też jako Pałac Władców (lit. Žemutinė pilis / Valdovų rūmai). Przed wiekami pełnił on funkcję rezydencji litewskich monarchów, po czym został zniszczony w II połowie XVII wieku. Aktualnie mieści się tu siedziba Muzeum Narodowego Pałacu Wielkich Książąt Litewskich (lit. Nacionalinis muziejus Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės valdovų rūmai). W bezpośrednim sąsiedztwie, w budynku tzw. Nowego Arsenału, znajduje się ponadto Litewskie Muzeum Narodowe (lit. Lietuvos nacionalinio muziejaus).

07. Góra Zamkowa

Ponad placem wznosi się Góra Zamkowa nazywana też przez wielu Górą Giedymina (lit. Gedimino kalnas). Na jej szczycie znajduje się Wieża Giedymina (lit. Gedimino bokštas). Wieża jest pozostałością nieistniejącego już Zamku Górnego (lit. Aukštutinės pilies liekanos) i jest to kolejny bardzo ważny symbol Wilna. W wieży zostało urządzone niewielkie Muzeum Zamku Górnego (lit. Aukštutinės pilies muziejus). Na ostatniej kondygnacji tego obiektu znajduje się zaś taras widokowy, z którego rozciąga się wspaniała panorama całego Wilna. Ujrzysz stąd zarówno Stare Miasto jak i nowsze dzielnice po drugiej stronie rzeki.

08. Prospekt Giedymina

O ile na południe od katedry i góry zamkowej rozciąga się Stare Miasto w Wilnie, o tyle na zachód od Placu Katedralnego swój bieg rozpoczyna Prospekt Giedymina (lit. Gedimino prospektas). To najważniejsza i najbardziej reprezentacyjna ulica Wilna. Wzdłuż tej alei wznosi się wiele reprezentacyjnych gmachów, a także liczne sklepy, kawiarnie, restauracje i obiekty użyteczności publicznej. Nieopodal Prospektu Giedymina ma swoją siedzibę również Muzeum Pieniądza (lit. Pinigų muziejus) oraz Muzeum Ofiar Ludobójstwa (lit. Genocido Auku Muziejus).

Podoba Ci się ten tekst, a może zainspirowałem Cię do podróży? Będę Ci bardzo wdzięczny, jeśli zechcesz zaprosić mnie na wirtualną kawę! Przeznaczę ją na dalszy rozwój bloga 🙂

09. Cmentarz na Rossie

Bardzo znaczącym dla Polaków miejscem-symbolem w Wilnie jest cmentarz na Rossie (lit. Rasų kapinės). Obok warszawskich Powązek, krakowskiego cmentarza Rakowickiego i lwowskiego Łyczakowa jest on jednym z najważniejszych polskich cmentarzy. To właśnie tutaj pochowano wielu zasłużonych Polaków. Miejsce to jest bardzo malowniczo położone i skłania do zadumy oraz refleksji każdego, kto postanowi je odwiedzić.

Spoczywają tu m.in. Joachim Lelewel (historyk), Eustachy Tyszkiewicz (jeden z dowódców powstania styczniowego na Litwie), a także żołnierze polegli podczas walk w latach 1919-1920 oraz w okresie II wojny światowej. Centralnym punktem tzw. Starej Rossy jest grobowiec matki Józefa Piłsudskiego, w którym pochowane jest także serce marszałka. Uroczysty pogrzeb serca Piłsudskiego miał miejsce 12 maja 1936 roku, a na wielkiej kamiennej płycie grobowca widnieje napis: MATKA I SERCE SYNA.

Wizyta na cmentarzu na Rossie jest obowiązkowym punktem programu każdej wycieczki do Wilna. Miejsce to stanowi prawdziwą skarbnicę naszej narodowej historii i kultury. Warto wiedzieć, że regularnie odbywają się tu różnego rodzaju zbiórki i kwesty na renowację zabytkowych nagrobków. Bez dużych nakładów finansowych będą one niestety popadać w ruinę.

10. Dzielnica Zarzecze

Co jeszcze warto zobaczyć w Wilnie? Jeśli tylko starczy Ci czasu, to koniecznie odwiedź dzielnicę Zarzecze (lit. Užupis). Rozciąga się ona za niewielką rzeczką Wilejką i właśnie jej zawdzięcza swoją nazwę. Kiedyś zamieszkiwali tutaj niezamożni drobni rzemieślnicy, a dziś działają tu przede wszystkim lokalni artyści. Co ciekawe, proklamowali oni nawet powstanie Republiki Zarzecza (lit. Užupio Respublika). Republika ta posiada samozwańczego prezydenta, hymn, cztery flagi, kilkunastoosobową armię, święto niepodległości, a nawet konstytucję. Zwłaszcza konstytucja Zarzecza jest bardzo ciekawym „aktem prawnym”. Znajdują się tu chociażby zapisy mówiące o tym, że człowiek ma prawo:

• umrzeć, lecz nie jest to jego obowiązkiem,
• do leniuchowania i nicnierobienia,
• kochać kota i opiekować się nim,
• opiekować się psem, dopóki śmierć jednego z nich nie zabierze,
• czasami nie wiedzieć, czy ma obowiązki,
• obchodzić swoje urodziny albo ich nie obchodzić.

Oczywiście samozwańczą republikę artystów w Wilnie traktuj z lekkim przymrużeniem oka. Jest to inicjatywa w pełni popierana przez władze miasta i stanowi ona całkiem osobliwą atrakcję turystyczną. Najlepiej jest się tu dostać Mostem Zarzecznym. Prowadzi on obok wspominanej już Cerkwi Przeczystej Bogurodzicy i jest obwieszony kłódkami. Następnie możesz kontynuować spacer ulicą Zarzeczną, która doprowadzi Cię do pomnika Anioła – głównego symbolu Zarzecza. Poza tym, znajduje się tu XVIII-wieczny kościół św. Bartłomieja, cmentarz Bernardyński oraz oczywiście tutejsza konstytucja wypisana na murze w kilku językach. Odbywają się tu również różnego rodzaju imprezy i festiwale.

11. Inne atrakcje w Wilnie

Poza centrum Wilna również znajduje się kilka ciekawych atrakcji. Najważniejsze z nich to:

• Góra Trzykrzyska (lit. Trijų kryžių kalnas), która obok Góry Zamkowej jest drugim wzgórzem na terenie Wilna. Rozciąga się stąd piękna panorama całego miasta. Góra Trzykrzyska wznosi się obok miejsca, w którym rzeka Wilejka uchodzi do rzeki Wilii. Na szczycie góry stoją charakterystyczne trzy krzyże;
• dzielnica żydowska, która mimo zniszczeń wojennych zachowała swój dawny charakter. Znajdziesz tu wiele krzywych i wąskich uliczek, a także niskie kamienice z malutkimi sklepikami. Najlepiej zachowaną ulicą w dzielnicy żydowskiej jest ulica Szklana;
• dzielnica Antokol (lit. Antakalnis), w której znajduje się XVII-wieczny Kościół św. Piotra i św. Pawła. Jest on zaliczany do najcenniejszych zabytków Wilna. Możesz tu również odwiedzić cmentarz wojskowy, gdzie pochowano polskich żołnierzy walczących z bolszewikami;
• wieża telewizyjna (lit. Televizijos bokštas), która jest obecnie najwyższą budowlą Wilna. Została ona wzniesiona w czasach sowieckich na obrzeżach miasta. Wieża jest jednym z litewskich symboli narodowych i jednym z symboli walk o niepodległość. Rozciąga się stąd obszerna panorama Wilna i okolic.

Co i gdzie zjeść w Wilnie?

Jaka jest litewska kuchnia? Przypomina ona trochę kuchnię polską (zwłaszcza tę serwowaną na Podlasiu), ale występuje tu sporo tradycyjnych lokalnych potraw, których warto spróbować. Kuchnia litewska jest w dużej mierze oparta na mące oraz ziemniakach, ale jada się tu także mięsa i zupy. Co do zasady litewskie potrawy nie należą do lekkich i dietetycznych – są przede wszystkim syte i niekiedy bardzo kaloryczne. Dodatkiem do spożywanych dań są tutaj różnego rodzaju zioła, przyprawy i grzyby, a także kminek i śmietana.

Co zjeść w Wilnie? Oto najpopularniejsze dania kuchni litewskiej:

• bliny żmudzkie – placki z ugotowanych ziemniaków, nadziewane mięsem lub grzybami,
• cepeliny (kartacze) – pyzy lepione z ziemniaków, nadziewane mięsem,
• kibiny – pierogi z ciasta drożdżowego z mięsnym farszem, po ugotowaniu dodatkowo pieczone,
• kołduny – niewielkie pierogi nadziewane surowym farszem i potem gotowane w wodzie lub rosole,
• czebureki – duże pierogi smażone w głębokim oleju, nadziewane mięsnym farszem,
• kugiel – zapiekana babka ziemniaczana ze skwarkami,
• chłodnik litewski – zupa na zimno sporządzana z kwaśnego mleka, buraków, ogórków, śmietany i jajek.

Będąc na Litwie spróbuj też tradycyjnej wędliny określanej jako kindziuk (skiłłądź). Przyrządza się ją poprzez wypchanie mięsem wieprzowego żołądka i ma ona kwaskowaty, pieprzny smak. W litewskich sklepach możesz też kupić długo dojrzewający twardy ser Dziugas, a dobrze smakować będzie on z równie popularnym na Litwie czarnym chlebem. Poza tym, w niektórych litewskich knajpach jako przystawkę do piwa podaje się świńskie uszy. Jeśli zaś chciałbyś zjeść coś słodkiego, to spróbuj kultowych już serków twarogowych w polewie czekoladowej.

Do picia często wybiera się na Litwie kwas chlebowy (lit. gira), czyli orzeźwiający napój wytwarzany z czarnego żytniego chleba. Popularne są tu też różne piwa, wina, a także mocniejsze alkohole, spośród których najbardziej znane są Trzy Dziewiątki (lit. Trejos Devynerios). Ta lecznicza nalewka zawiera wyciąg z 27 ziół (9 gorzkich, 9 piekących i 9 aromatycznych) i jest ona produkowana przez firmę Stumbras z Kowna.

Gdzie w Wilnie wybrać się na obiad? Na pewno warto zajrzeć do restauracji Etno Dvaras. Jej dwa lokale znajdują się na Starym Mieście – przy ulicy Zamkowej i przy ulicy Ostrobramskiej. Miejsce to jest bardzo popularne i czasami trzeba chwilę poczekać na wolny stolik. Króluje tu tradycyjna litewska kuchnia, a serwowane potrawy są naprawdę smaczne. Także obsługa restauracji jest bardzo miła, a ceny bardzo przystępne.

Czy warto przyjechać do Wilna?

Wilno to największe i najważniejsze miasto na Litwie. Pamiętaj jednak o tym, że w gruncie rzeczy wcale nie jest to duża miejscowość. W centrum Wilna oraz na Starym Mieście dominuje niska zabudowa czy nawet domy jednorodzinne, które często są w złym stanie i wymagają pilnego remontu. Z tego powodu stolica Litwy może sprawiać wrażenie miasta nieco zaniedbanego, smutnego i prowincjonalnego. W Wilnie jest też w miarę spokojnie i nawet w tych najbardziej turystycznych częściach miasta nie jest tak gwarno i hałaśliwie jak w centrach innych europejskich stolic.

Z drugiej strony Wilno cały czas się rozwija, a okolice chociażby Nowego Miasta coraz bardziej tętnią życiem, nawet do późnych godzin nocnych. Jeśli więc szukasz bardziej imprezowych miejscówek, to powinieneś kierować się właśnie tam. Nowoczesny krajobraz miasta stopniowo przebija się również w biznesowej dzielnicy Wilna po drugiej stronie rzeki Wilii.

Nie oznacza to jednak, że stale rozwijające się miasto zatraca swój pierwotny historyczny charakter. Wilno w dalszym ciągu pozostaje stosunkowo cichym i tradycyjnym miastem, gdzie zaznasz przede wszystkim trochę wytchnienia. Odwiedzając Wilno, będziesz mógł zagłębić się w bogate (choć niekiedy dość skomplikowane) dziedzictwo historyczno-kulturowe regionu. To właśnie ono sprawia, że każdego roku przyjeżdża tu sporo turystów, spośród których dużą część stanowią turyści z Polski.

Kilka słów o relacjach polsko-litewskich

I absolutnie nie można się temu dziwić. Jak na pewno dobrze wiesz, dzieje Polski i Litwy przeplatały się ze sobą już od czasów średniowiecza. W 1569 roku oba kraje zostały ze sobą połączone w jedno państwo nazwane Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Mimo że relacje polsko-litewskie niejednokrotnie były bardzo burzliwe, to wspólne państwo przetrwało aż do rozbiorów. Również samo Wilno uchodziło niegdyś za polskie miasto, w którym chociażby w okresie zaborów żyło wiele osób zasłużonych dla polskiej kultury. W dwudziestoleciu międzywojennym toczyły się spory o Wilno pomiędzy naszymi dwoma krajami. Do dziś w Wilnie żyje wielu Polaków oraz osób o polskich korzeniach, a język polski na wileńskich ulicach jest bardzo dobrze słyszalny.

Jaki jest zatem współcześnie stosunek Litwinów do Polaków? Nie ma na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi. Wciąż żywe są tu różne spory natury geopolitycznej, np. o polskie szkoły na Litwie czy o dwujęzyczne nazwy ulic. Nie mają one jednak bezpośredniego przełożenia na codzienne relacje pomiędzy ludźmi. Oczywiście są też tacy Litwini, którzy wyrażają swoją niechęć wobec Polaków i naszej wspólnej historii, ale bynajmniej nie jest to regułą. Zdecydowana większość mieszkańców Litwy chętnie przyjmie każdego turystę niezależnie od tego, skąd do nich przyjedzie. Co do zasady, pamiętaj jednak o tym, aby w prywatnych rozmowach z Litwinami raczej nie poruszać wątków politycznych i historycznych. Mogą być one powodem niepotrzebnych napięć i kłótni.

---

Podobał Ci się ten tekst lub masz jakieś dodatkowe pytania? Zostaw komentarz, a z przyjemnością Ci odpowiem!

A może jesteś ciekawy kolejnych tekstów na blogu? Dołącz do wspólnej podróży na Facebooku @stronyswiata.blog oraz na Instagramie @darek_wojdyga, a na pewno zawsze będziesz na bieżąco!